Thailand voor 50+ers

Even een kort berichtje uit een warm Bangkok. Voor diegenen die er in geinteresseerd zijn; heb gisteren m'n ouders van het vliegveld opgehaald. Na een ongeveer 24 uur durende reis zijn ze veilig en wel aangekomen.De komende drie weken zullen we samen Thailand verkennen.

Vandaag even samen een toeristenbureau opgezocht en een reisplanning gemaakt voor de komende 20 dagen. De belangrijkste dingen (trein, binnenlandse vlucht, transfers en hotels) zijn geboekt, dus nu kan het genieten beginnen.

Greetings and Bis Spater.......

De Tuinfluiters

....(moeten nog even aan de taal wennen!!)

Yangshuo - Bangkok

Daar was 'tie weer. Dacht dat het wel weer tijd was voor een berichtje van mijn kant. Van jullie kant stromen de berichtjes en reacties nog steeds binnen. Dank daarvoor. Hans en Synja (again!)zeer bedankt voor de extra fotoruimte.Zal proberen zoveel mogelijk foto's te plaatsen.

Zit op dit moment in Bangkok, Thailand, maar zal het even chronologisch houden. Een kleine 2 weken geleden uit Beijing vertrokken en met Hainan Air in 2,5 uur tijd naar Guilin gevlogen. Vanuit Guilin direct de bus gepakt richting Yanghsuo, voor Chinese begrippen een dorp, maar toch zo'n 300.000 inwoners. Guilin en omstreken is een gebied waar veel toeristen op af komen. Yangshuo city is dan ook vergeven van de westerse bars en souvenierwinkels, maar op zich is het wel een relaxed stadje. 7,5 van de 9 dagen dat ik hier geweest ben heeft het geregent. Door die enorme regenval is de Li rivier overstroomt met als gevolg dat de halve stad onder water liep. Voor de plaatselijke middenstand niet echt prettig, voorde toerist wel grappig om een keer mee te maken.Mijn hostel lag overigens nog net 'op het droge'. Op zich was het wel sneu om te zien hoe de chinezen probeerden hun restaurant of winkeltje (waarschijnlijk tegen beter weten in)droog te houden.Men sprak van de ergste overstroming sinds 1954....In dehoofdstraatstond het water totongeveer schouderhoogte. Die straat was zo'n anderhalve dag afgesloten.Persoonlijk weinig hinder gehad van de overstroming, heb alleenNederland - Frankrijk gemist. Door al dat water was erin een grootgedeelte van de stad geen electriciteit, vandaar. Rest van de dagen veelal per fiets eropuit getrokken om de omgeving te bekijken (zie foto's).

Ben zoals gezegd nu dus inBangkok.Heb weer het vliegtuig gepakt.Wederom een nietal te dure vluchtgevonden wat de keuze toch iets makkelijker maakt.Heb ingecheckt in Khao San buurt, niet echt m'n favorieteplek in Bangkok, maar wel makkelijk te bereiken vanaf het vliegveld. Had een late vlucht en was rond middernacht in de stad. Had niet veel zin meer om lang te zoeken, dus het eerste hotel geboekt wat ik tegen kwam. Wel redelijk duur (13 euro), maar daarvoor heb ik wel een eigen kamer met badkamer en televisie. Realiseerde me vandaag dat ik sinds ik een goeie 2 maanden geleden begon te reizen nog niet een eigen kamer heb gehad. Beetje luxe mag dus wel voor een keertje.

Het is nu precies middernacht. Mooie tijd om te stoppen. Ga even een biertje drinken in een barretje om de hoek en straks Duitsland - Portugal kijken.

Het is leuk om weer in Thailand te zijn. JP

Over de muur en van alles en nog wat...

'He who has not climbed the Great Wall is not a true han' *Mao Zedong*

De han zijn veruit in de meerderheid in China, de rest van de bevolking behoort tot verschillende etnische minderheden. Bovenstaande quote is in onze tijd beter bekend met man i.p.v. han.Om de grote man niet voor z'n gebalsemde hoofd te stoten ben ik ook maar trouw de muur gaan bezoeken en ik moet zeggen dat het best een indrukwekkend bouwwerk is. Samen met Stefan en Mara uitAmsterdam 's ochtends vroeg vertrokken enna ongeveer3 uur aangekomen bij het startpunt van een ongeveer 10 kilometer lange voettocht over de muur.Mijn reisgenoten hadden eerder albesloten het met het openbaar vervoer te proberen en toen was het niet helemaal gelukt. Voor hen was dit dus poging twee. Ik moet zeggen dat ik het op deze manier in m'n eentje waarschijnlijk niet gered zouhebben (het is makkelijker (en duurder)om in Beijing een tourtje te boeken).Voordeel was ook dat Mara en Stefan eenleuk woordje Chinees spreken.Drie uur lopen over eensoms makkelijk, soms iets moeilijkerbegaanbare muurliet me weten dat m'n toch al niet denderende conditie gezakt is naarniveau nul. Ondanks dat het knap warm was hebben we toch redelijk doorgestapt en zoals gezegd in 3 uur de tocht voltooid. Onderweg moet je trouwens meerdere malen betalen (wat van te voren echt niet aangegeven wordt). Ergens aan het einde van de tocht loop je een andere provincie binnen en dat is voor de Chinezen een reden om de doorgang te blokkeren en geld te vragen. Niet veel verder is een stuk van de muur verdwenen en moet je een rivier oversteken. Weer geld betalen om de brug te gebruiken. Je kan er voor kiezen om niet te betalen en om te draaien, maar dan moet je dus het hele stuk weer terug lopen. Dit en het gedrag van de taxi/bus chauffeurs is een iets minder leuke kantvan het bezoek aan zo'n imposant bouwwerk. Toeristen is geld. Dat denken ze in China, in heel Azie en waarschijnlijk in de hele wereld. Maar goed, even een paar feitjes over de muur;

• In 200 v.C. is menbegonnen met bouwen.
• Het grootste gedeelte van de muur is gebouwd tijdens de Ming Dynasty 1368-1644.
• De muur is gebouwdmet als doel eenverdedigingslinie te creeeren tegen noordelijke volken (heeft uiteindlijk niet echt geholpen).
• Alle verschillende delen van de muur hebben een totale lengte van ongeveer 6400 kilometer.
• In z'n glorietijd werd de muur bewaakt door ongeveer 1 miljoen soldaten.
• Tussen de 2 en 3 miljoen mensenzijn gestorven (door de eeuwen heen) terwijl ze met de bouw bezig waren.
• Het gezegde dat de muur vanaf de maan te zien zou zijn is een fabeltje; vergelijk het met het zien van een mensenhaar op drie kilometer afstand.

'In China daar eet iedereen elke dag chinees. Dat kan toch niet gezondzijn, altijd bami met wat vlees' *Theo Maassen*

Had ik al verteld dat het eten hier best te pruimen is? Op elke straathoek is wel iets eetbaars te vinden (mits je geen vegetarier bent) en er zijn plenty of restaurants.De goedkoopste plekken hebben veelal geen engels menu of iets wat daarop lijkt, dus dat is gokken en wijzen, maar in de wat duurdere (3-6 euro voor een maaltijd) restaurants kun je over het algemeen wel met engels terecht. Het eten is zeer gevarieerd en elke gerecht heeft wel weer een ander verrassend ingredient. Prima te doen dus.

China is (naar westerse maatstaven) redelijk goedkoop, maar toch verbaas ik me soms over de prijsverschillen tussen bijvoorbeeld de buurtsuper en een bar in een toeristisch gebied. Paar voorbeelden (in Euro's).

• Bed in guesthouse 5,50
• Noodles in simpel restaurantje 1,00
• Biertje uit een klein supermarktje (0,6 liter) 0,5
• Biertje in een toeristische bar (0,3 liter) 3,00
• Pakje chinese sigaretten 0,50
• ritje in de metro 0,20
• ritje in de bus 0,20
• halve stadscentrum doorkruisen met de taxi 3,00
• Met 3/4 man eten in een iets meer 'upmarket' restaurant 15,00 - 20,00
• BigMac menu 2,00 (af en toe McDonalds is best prettig ja)
• Koffie bij Starbuck'so.i.d. 2 - 2,50
• Flesje water 0.20
• Openbaar toilet GRATIS en de lucht krijg je er ook voor niks bij......

Heb gisteravond nog twee bekenden van Post ontmoet. Peter en Sjoerd hebben de Transsib ookgedaan en zijn gister aangekomen in Beijing. Wist dat ze die plannen hadden, maar wist niet meer precies wanneer ze zouden vertrekken. Samen wat gegeten en een paar biertjes gedronken. Altijd leuk en gezellig om een paar bekenden te zien...

Ga trouwensmaandag Beijing verlaten. Eerste instantie op zoek gegaan naar een treinkaartje, maar de enige optie was een zogenoemde hard seat. Voor een treinreis van ongeveer 24 uur is het wel prettig om iets van een bed te hebben kan ik je vertellen. Heb nu een vliegticket gekocht voor 50 Euro (treinkaartje was ongeveer 30 Euro). Op zich lijkt me dat wel een goeie deal. Maandagmorgen dus vertrekt mijn vlucht naar Guilin,een stad in het zuiden. Ga daar een beetje de omgeving verkennen en een kleine twee weken later door naar Bangkok - Thailand.

Kan nog wel even doorgaan met dit onsamenhangende verhaal maar denk dat het wel genoeg is zo.

Gegroet, JP

Pekingzweet II (poging II) - Wat moet je nou met een t-shirt van Mao

'Going to war without French is like going hunting without your accordian.' Donald Rumsfelt.

Deze quote kwam laatst voorbij in de quizenight at Dave's place en vandaag moest ik daar ineens weer aan denken. Maar zal bij het begin beginnen. Hoop dat hetnu goed gaat, want voor dit verslag offer ik m'n avondje uit op....

Donderavond 20.00 uur vertrok mijn trein vanuit Ulaan Baatar richting Chineese grens. Moni, Lee en Jane (zie foto's) waren zo vriendelijk me uit te zwaaien. Had van mij niet echt gehoeven, maar ze stonden erop. Treinreis duurde totaal zo'n 16 uur. 11 uur reizen en ongeveer 5 uur irritante (lees onnodige) grensformaliteiten. Had die nacht niet veel geslapen en toen we rond het middaguur eindelijk de trein mochten verlaten was ik aardig gebroken. Op het station twee Francoises ontmoet en met hen een busstation opgezocht. Overnightbus vertrok om 15.00 uur en zou ons in ongeveer 15 uur naar Beijing brengen. In een overnightbus is het de bedoeling dat je gaat slapen, want zitten is niet mogelijk. Althans niet voor mensen met westerse lengte. Kreeg een bed toebedeeld achterin de bus, met de afmetingen van een kinderwiegje. Zal je de details besparen, maar toen we om 6 uur 's ochtends aankwamen in Beijing was ik nog meer gebroken dan de nacht ervoor. Afijn. 36 uur reizen, 4 uur slaap voor half het geld van een vliegticket (2 uur vliegen). Heb me 's nachts een paar keer afgevraagd waarom ik niet gewoon voor de makkelijke weg heb gekozen.... Aankomst in Beijing was prettig. Samen met de Francoises een guesthouse gezocht en na een wakkermakende douche een lange wandeling door de stad gemaakt. Het weer was prettig, de mensen waren vriendelijk en behulpzaam. Voelde me ineens weereen stuk beter. Totdat ik verdwaalde. Verdwalen is een groot woord, maar kon mezelf in ieder geval niet meer terugvinden op de kaart. Al met al een best eind gelopen en de aangename temperatuur verdween naarmate het later werd. Toen ik uitgezweet was een paar biertjes gedronken en vroeg naar bed gegaan.

Heb de afgelopen dagen aardig de toerist uitgehangen, maar sommige plaatsen moet je gewoon zien als jeergens bent. Gisteren een fiets gehuurd en de halve stad doorgecrosst. Althans dat dacht ik. Totaal zo'n 5 uur gefietst, maar toen ik terugkwam en op de kaart keek bleek de afstand wel mee te vallen. Wat wil je ook in een megastad als Beijing. De totale agglommeratie is ongeveer zo groot als Belgie en heeft ongeveer 16 miljoen inwoners. Toch is het een redelijk relaxte stad. Omdat er zoveel 5/6 baanswegen zijn valt het niet echt op dat er zoveel verkeer is. Dit in tegenstelling tot Ulaan Baatar waar al het verkeer zich door 2 banen moet proppen. Beijing is opvallend groen en heeft veel mooie parken.

Ben vanavond even naar Silk Street geweest. Dat is een groot gebouw gemaakt voortoeristen vol met prullaria, kleding een nephorloges. Na 3 kraampjes weet je al wat ze bij de vierde gaan zeggen. 'want to buy shoes/t-shirt/sunglasses/kimono/sharf etc.. 'looks very beautifull on you', 'maybe for your girlfriend?' 'no girlfriend?', 'maybe for your mother?'. And so on. Aan het eind van het verhaal heb ik me door een veel te knap en leuk meisje een t-shirt aan laten praten van Mao. Waarschijnlijkveel te veel betaald (ca. 5 euro), maar goed.

Ben nog wel een dag of drie hier in Beijing, want heb nog niet alles gezien wat ik wil zien. Op dit moment zitten 2 Nederlanders naast me die een tripje aan het plannen zijn naar de Great Wall en misschien haak ik morgen aan.

Over de eerdergenoemde quote; De Francoises zijn vandaag vertrokken richting Nepal en heb ze met een glimlach uitgezwaaid. Heb de afgelopen dagen redelijk veel tijd met hen doorgebracht en hoe hard ik ook probeerde, kon niet echt van hun gezelschap genieten. Had me nog zo voorgenomen om niet te generaliseren, maar Fransen zijn en blijven Fransen. Ze praten constant over Frankrijk.....in het Frans. Moet oppassen want heb ze het adres gegeven van deze blog. Ga er maar niet van uit dat ze iemand kennen die Nederlands spreekt. Niet dat ze niet aardig waren, maar ze waren zo.....zo Frans.

Anyway, je bent nu weer een beetje up-to-date. Heb vandaag ongeveer 2 uur doorgebracht met het plaatsen van foto's dus je hebt ze maar mooi te vinden...

Tot een volgende keer,

JP

Pekingzweet

Ni hao,

zit nu ongeveer 2 uur achter de pc. Heb tot 2 keer toe een mooi verhaal getypt en het is tot 2 keer toe verdwenen. Stop er maar mee voordat ik chagerijnig wordt.

Misschien vanavond een derde poging. Ben ondertussen in ieder geval aangekomen in bloedjeheet Beijing.

Tot gauw, JP

Let's go to China

Hoi,

even een kort berichtje. Heb eindelijk besloten te vertrekken richting China. Donderdagavond vertrekt mijn trein richting Erlian. Mijn bedoeling was om de trein rechtstreeks naar Beijing te nemen, maar dat blijkt niet meer mogelijk te zijn. Alle directe treinen richting Olympische stad zijn (in mei en juni) volgeboekt. Vanuit Erlian moet het mogelijk zijn om een bus te pakken richting Beijing. Over een paar dagen China dus. 'Planning' is om een week of 3 door China te reizen. Na China wordt het Thailand voor een week of 6. Eerst komen m'n pa en ma voor drie weken en daarna komt Roel voor drie weken. Maar zover is het nog niet, eerst nog een paar dagen UB.

Hebben een paar dagen geleden David uitgezwaaid. Hij is per trein vertrokken richting Moskou. Ben eigenlijk wel blij dat hij richting Rusland gaat en niet ik.... Vind het een prettige gedachte richting het warme weer te reizen. We hebben vorige week nog een paar dagen wild gekampeerd. Tentje aan de rivier, kampvuur, wodka enz. Paar leuke dagen gehad, heb het alleen nog nooit zo koud gehad 's nachts.

De laatste paar dagen niet veel bijzonders gedaan. Uefa cup finale gekeken om 4 uur 's nachts. David is een Glasgow Rangers supporter en wilde dus graag die wedstrijd bekijken. Woensdag in Dave's Place waarschijnlijk de Champions League finale kijken. Bioscoop geweest, veel gewandeld, een aantal musea bezocht en elke avond '20 questions' gespeeld in Dave's Place.

Donderdag dus vertrek richting China. Volgende berichtje waarschijnlijk dus vanuit Beijing.

Tschuss

Mongolie

Hoi,

dacht dat het maar weer eens tijd werd voor een update. Heb niet heel veel tijd meer, dus het wordt een korte.

Even een paar weetjes over Mongolie:

Mongolie is ongeveerdrie keer zo groot als Frankrijk en heeft ongeveer 3 miljoen inwoners. Niet echt dichtbevolkt dus. Van die 3 miljoen leven er circa 1 miljoen in Ulaan Baatar en dat worden er elk jaar meer. Ulaan Baatar is de koudste hoofdstad ter wereld (gem. jaartemperatuur -1,3°C). Het weer is hier overigens heel onvoorspelbaar. Overdag is het meestal zonnig, maar er kan elk moment een zandstorm opsteken. Zat een paar dagen geleden buiten te eten, maar na 5 minuten zat alles onder het zand en stof.Niet echt smakelijk dus. 's Avonds kan het flink koud worden en het is niet raar (in deze tijd van het jaar) dat er 's ochtends een laag sneeuw ligt.

Had van te voren niet verwacht dat ik zolang hier zou blijven, maar weet ondertussen ook wel dat plannen niet echt mijn ding is, dus. Heb de afgelopen tijd een aantal leuke mensen ontmoet met wie ik veel optrek. Heb de hoogtepunten van Ulaan Baatar (musea, tempelse.d.) zo'n beetje allemaal wel gezien. Ulaan Baatar is niet echt een prachtig mooie fotogeniekestad, maar (afgezien vanhet meest lompe verkeer wat er op deze aarde rondrijdt) is de sfeer wel relaxed en vermaak ik me prima hier.

Zijn met z'n drieen een paar dagen het 'binnenland' in geweest wat echt supergaaf was. We, dat zijn David (26) uit Schotland, Moni (23) uit Mongolie en ik. Leuke dagen gehad in een prachtig natuurreservaat. Sliepen in een ger (traditioneel Mongoolse tent) op het terrein van een boer. Weet je hoe die boer heet? Bert, uit Oudekerk a.d. Amstel. Dat verwacht je toch ook niet. Hij is getrouwd met een Mongoolse en heeft nu een soort eco-boerderij. Kregen trouwens een fijn stukje biefstuk te eten daarzo.

Het Mongoolse eten is goed te eten, maar de keuken is niet echt uitgebreid. Nu zijn er hier in de stad best veel 'internationale' restaurants en bars te vinden waar je voor een redelijke prijs goed 'westers'kan eten en drinken.

Ga misschien nog een paar dagen met David en Moni richting de Gobi woestijn, maar dat is nog niet zeker.

Er staan trouwens nieuwe foto's op de site. Er staan er een paar tussen die niet van mij zijn. Dat krijg je als je met een lege batterij naar een gebied zonder electriciteit gaat.

Heb niet heel veel inspiratie meer en het is hier bijna 'beer o'clock', dus denk dat iker maar mee stop.Beer o'clock is ingesteld door David en betekent zoveel als biertje bij Dave's place (stamkroeg)om 17.00 uur.

Tot zover bedankt voor alle reacties; het is goed om te zien dat een boel mensen mij volgen.

Hans en Synja speciaal bedankt voor de extra fotoruimte. Zal het zeker benutten!

Gegroet

Over Moskou, corrupte agenten en Mongolië

Hey mensen,

Na 5 nachten en 4,5 dag in de trein aangekomen in de hoofdstad van Mongolië, UlaanBaatar. Tegen mijn verwachting in is het hier lekker weer. Zeker 20 graden, strakblauwe lucht en enorm stoffig... Op zich is dat niet zo gek want deze stad ligt echt middenin een zandbak genaamd Mongolië.

Maar eerst nog een stukje Moskou. Samen met mijn Duitse reisgenoot de nachttrein gepakt vanuit Sint Petersburg. Volgende ochtend vroegaangekomen in Moskou. De metro gepakt naar ons 'hostell' en na ongeveer een half uurtje lopen/ zoeken het juiste gebouw gevonden. Waseigenlijk eenhomestay. In een echte sovjetflat op de vijfde verdiepingbij een Russische vrouw thuis (inclusief stuk of 4 katten). Geen luxe dus, maar wel goedkoop en ontzettend leuk om een paar dagen door te brengen. Moskou is een enorm grote stad wat eigenlijk niet te belopen is. Direct dus maar het metronetwerk proberen uit te pluizen. Volgens mij hebik verteld dat St Petersburg aardig lastig was; kinderspel vergeleken met Moskou. Meer dan tien metrolijnen doorkruisen die stad. Heb in mijn Lonely Planet gelezen dat dagelijks ongeveer 9 miljoen mensen gebruik maken van de metro in Moskou (ter vergelijk: dat is evenveel als Londen en New York bij elkaar!). Na enig gepuzzel zijn we er wel uitgekomen en de rest van de dagen eigenlijk geen ondergrondse problemenondervonden. Natuurlijk een bezoek gebracht aan het rode plein en het erachter liggende Kremlin. Het rode plein is gaaf, vooral 's avonds als het verlicht is en het Kremlin viel een beetje tegen, je moet relatief veel geld betalen (650 roebel, ca. 17,50 euro) voor weinig interessants. Er staan een paar leukekathedralenen er is een museum. De rest is eigenlijk verboden gebied. Als je per ongeluk op straat loopt in plaats van op de stoep wordt je direct teruggefloten door zo'n grote pet met fluit. Toch merk je dat dit het kloppend hart is van Rusland; strenge beveiliging en het af en aan rijden van staats auto's.

Voordat ik in Rusland aankwam had ik gelezen dat iedereen die in binnenkomt zich binnen drie werkdagen na binnenkomst dient te registreren. Waarom is niet bekend, maar het moet nou eenmaal. In Sint Petersburg navraag gedaan en de gastvrouw zei dat het niet nodig was aangezien ik maar 3 dagen in die stad verbleef. Prima. In Moskou navraag gedaan en die mevrouw zei dat het niet nodig was, omdat ik niet langer dan 3 werkdagen in die stad zou zijn. Prima.Wel kreeg ik de waarschuwing dat rond toeristischecentra de politie nog wel eens moeilijk kan doen. Mijn Russische gastvrouw vertelde me dat ik onder geen beding moest laten overhalen omeen boete te betalen ofzo. Dat zou ik natuurlijk niet laten gebeuren. Ik dus niet laten registreren. Zondagavond omstreeks22.00 uur. Even wat drinken in een bar metJannis (en 2 duitse vriendinnen van hem die een tijdje inRusland werken), maar eerst nog even foto's maken op het rode plein, want datis zo mooi verlicht. Politie, paspoortcontrole. Op zich niets aan de hand, hadden we in Sint Petersburg ook al een keer gehad. Registratie is alleen een papiertje en die had ik dus niet. Politie: you have little problem sir. Ik probeerde de man in m'n beste engels, duits, russisch duidelijk te maken dat ik volgens mij helemaal geen probleem had (het drie dagen verhaal). M'n treintickets en dergelijke laten zien om dat te bewijzen. Maar meneertjes (inmiddels 2)met grote petten beslisten anders, 24 uurs regel zeiden ze, dat was nieuw(ze lieten zelfs een briefje in het engels zien waar dat opstond). En dan ben je uitgeluld. Al met al een uur later (inmiddels waren het drie agenten) 1000 roebel (euro 27)uit de zak laten praten. Smeergeld? corruptie? reken maar van wel! Eigenlijk had ik geen zin om te betalen, maar het alternatief was het politiebureau zeiden ze (inmiddels 3 agenten). Ik waag te betwijfelen of dat waar was, want had het idee dat het gewoon pureintimidatie was. In de regen naar een achterafsteegje, beetje eng kijken, weglopen, overleggen, dat soort dingen. Ze zeiden zelfs dat het unofficial was als ik zou betalen en toch heb ik het gedaan..... heb er wel een nare smaak aan overgehouden, maar in die situatie, op die plek en op dat tijdstip leek het me verstandig de agenten niet teveel tegen te spreken. Dat was dat dus. Weer een verhaal voor op m'n weblog. De volgende dag flink op m'n kop gekregen van m'n gastvrouw, dat ik nooit had mogen betalen enzo, maar daar heb ik maar niet naar geluisterd. Dat was dus Moskou.

Ondertussen een 5 daagse treinreis achter de rug. Heerlijk relaxed. 5 dagen geleefd op instant noodless, instant coffee, instant aardappelpuree, instant soep, sinaasappels, bier en sigaretten. Ik wist dat ze toeristen meestal in dezelfde wagon stoppen en het toeval wilde dat de wagon waar ik in zat helemaal vol zat met Nederlanders. Fijn. Aan de ene kant een groepje van koning aap en aan de andere kant een groep van shoestring. Niet helemaal wat ik verwacht had, maar toch wel gezellig. Eigenlijk heb ik eerste klas gereisd, want hoefde m'n coupe maar te delen met één reiziger (normaal zijn dat er vier). De dagen een beetje doorgekomen met naar buiten staren, lezen, sudoku's maken, bier drinken met een paar engelsen in de restauratie and so on. Het is wel raar dat ze in de trein constant Moskoutijd hanteren, terwijl je toch 5 tijdzones passeert. Komt er op neer dat je aan het eind het gevoel van tijd een beetje kwijt bent en dat het om 3 uur 's middags al begint te schemeren. Heb na twee dagen maar niet meer de moeite genomen te kijken hoe laat het was en gewoon op m'n gevoel de dag ingedeeld. Het landschap de eerste drie dagen is vrij eentonig, enorm uitgestrekte berkenboombossen (geen idee of dat een woord is) en dat kilometers lang. Af en toe een Siberisch dorpje en op sommige plekken nog stukken sneeuw en ijs. Ter hoogte van het Baikalmeer begint het landschap te veranderen om bij de grens met Mongolië over te gaan in heuvelachtig steppegebied. Het Baikalmeer lag trouwens nog grotendeels dichtgevroren wat me enigszins verbaasde. De trein rijdt zo'n 200 kilometer langs dit meer en dat is best indrukwekkend. Zowel de grootte als het uitzicht. Aan de grens totaal zo'n 6 uur stilgestaan, met alle bureaucratische formaliteiten van dien, maar uiteindelijk toch zonder veel problemen uitgekomen in Mongolië. En nu zijn we dus in UlaanBaatar. Ga de komende dagen de stad een beetje verkennen en kijken of er liefhebbers zijn om voor een paar dagen wat verder het land in te trekken. Sprak een Duitser in het guesthouse (5 euro per nacht) die zei dat een maand in Mongolië eigenlijk te kort is. Ik dacht eigenlijk meer aan een week of twee, maar we zullen zien.

Het is goed om weer in Azië te zijn.

Gegroet - JP