Hey mensen,

Na 5 nachten en 4,5 dag in de trein aangekomen in de hoofdstad van Mongolië, UlaanBaatar. Tegen mijn verwachting in is het hier lekker weer. Zeker 20 graden, strakblauwe lucht en enorm stoffig... Op zich is dat niet zo gek want deze stad ligt echt middenin een zandbak genaamd Mongolië.

Maar eerst nog een stukje Moskou. Samen met mijn Duitse reisgenoot de nachttrein gepakt vanuit Sint Petersburg. Volgende ochtend vroegaangekomen in Moskou. De metro gepakt naar ons 'hostell' en na ongeveer een half uurtje lopen/ zoeken het juiste gebouw gevonden. Waseigenlijk eenhomestay. In een echte sovjetflat op de vijfde verdiepingbij een Russische vrouw thuis (inclusief stuk of 4 katten). Geen luxe dus, maar wel goedkoop en ontzettend leuk om een paar dagen door te brengen. Moskou is een enorm grote stad wat eigenlijk niet te belopen is. Direct dus maar het metronetwerk proberen uit te pluizen. Volgens mij hebik verteld dat St Petersburg aardig lastig was; kinderspel vergeleken met Moskou. Meer dan tien metrolijnen doorkruisen die stad. Heb in mijn Lonely Planet gelezen dat dagelijks ongeveer 9 miljoen mensen gebruik maken van de metro in Moskou (ter vergelijk: dat is evenveel als Londen en New York bij elkaar!). Na enig gepuzzel zijn we er wel uitgekomen en de rest van de dagen eigenlijk geen ondergrondse problemenondervonden. Natuurlijk een bezoek gebracht aan het rode plein en het erachter liggende Kremlin. Het rode plein is gaaf, vooral 's avonds als het verlicht is en het Kremlin viel een beetje tegen, je moet relatief veel geld betalen (650 roebel, ca. 17,50 euro) voor weinig interessants. Er staan een paar leukekathedralenen er is een museum. De rest is eigenlijk verboden gebied. Als je per ongeluk op straat loopt in plaats van op de stoep wordt je direct teruggefloten door zo'n grote pet met fluit. Toch merk je dat dit het kloppend hart is van Rusland; strenge beveiliging en het af en aan rijden van staats auto's.

Voordat ik in Rusland aankwam had ik gelezen dat iedereen die in binnenkomt zich binnen drie werkdagen na binnenkomst dient te registreren. Waarom is niet bekend, maar het moet nou eenmaal. In Sint Petersburg navraag gedaan en de gastvrouw zei dat het niet nodig was aangezien ik maar 3 dagen in die stad verbleef. Prima. In Moskou navraag gedaan en die mevrouw zei dat het niet nodig was, omdat ik niet langer dan 3 werkdagen in die stad zou zijn. Prima.Wel kreeg ik de waarschuwing dat rond toeristischecentra de politie nog wel eens moeilijk kan doen. Mijn Russische gastvrouw vertelde me dat ik onder geen beding moest laten overhalen omeen boete te betalen ofzo. Dat zou ik natuurlijk niet laten gebeuren. Ik dus niet laten registreren. Zondagavond omstreeks22.00 uur. Even wat drinken in een bar metJannis (en 2 duitse vriendinnen van hem die een tijdje inRusland werken), maar eerst nog even foto's maken op het rode plein, want datis zo mooi verlicht. Politie, paspoortcontrole. Op zich niets aan de hand, hadden we in Sint Petersburg ook al een keer gehad. Registratie is alleen een papiertje en die had ik dus niet. Politie: you have little problem sir. Ik probeerde de man in m'n beste engels, duits, russisch duidelijk te maken dat ik volgens mij helemaal geen probleem had (het drie dagen verhaal). M'n treintickets en dergelijke laten zien om dat te bewijzen. Maar meneertjes (inmiddels 2)met grote petten beslisten anders, 24 uurs regel zeiden ze, dat was nieuw(ze lieten zelfs een briefje in het engels zien waar dat opstond). En dan ben je uitgeluld. Al met al een uur later (inmiddels waren het drie agenten) 1000 roebel (euro 27)uit de zak laten praten. Smeergeld? corruptie? reken maar van wel! Eigenlijk had ik geen zin om te betalen, maar het alternatief was het politiebureau zeiden ze (inmiddels 3 agenten). Ik waag te betwijfelen of dat waar was, want had het idee dat het gewoon pureintimidatie was. In de regen naar een achterafsteegje, beetje eng kijken, weglopen, overleggen, dat soort dingen. Ze zeiden zelfs dat het unofficial was als ik zou betalen en toch heb ik het gedaan..... heb er wel een nare smaak aan overgehouden, maar in die situatie, op die plek en op dat tijdstip leek het me verstandig de agenten niet teveel tegen te spreken. Dat was dat dus. Weer een verhaal voor op m'n weblog. De volgende dag flink op m'n kop gekregen van m'n gastvrouw, dat ik nooit had mogen betalen enzo, maar daar heb ik maar niet naar geluisterd. Dat was dus Moskou.

Ondertussen een 5 daagse treinreis achter de rug. Heerlijk relaxed. 5 dagen geleefd op instant noodless, instant coffee, instant aardappelpuree, instant soep, sinaasappels, bier en sigaretten. Ik wist dat ze toeristen meestal in dezelfde wagon stoppen en het toeval wilde dat de wagon waar ik in zat helemaal vol zat met Nederlanders. Fijn. Aan de ene kant een groepje van koning aap en aan de andere kant een groep van shoestring. Niet helemaal wat ik verwacht had, maar toch wel gezellig. Eigenlijk heb ik eerste klas gereisd, want hoefde m'n coupe maar te delen met één reiziger (normaal zijn dat er vier). De dagen een beetje doorgekomen met naar buiten staren, lezen, sudoku's maken, bier drinken met een paar engelsen in de restauratie and so on. Het is wel raar dat ze in de trein constant Moskoutijd hanteren, terwijl je toch 5 tijdzones passeert. Komt er op neer dat je aan het eind het gevoel van tijd een beetje kwijt bent en dat het om 3 uur 's middags al begint te schemeren. Heb na twee dagen maar niet meer de moeite genomen te kijken hoe laat het was en gewoon op m'n gevoel de dag ingedeeld. Het landschap de eerste drie dagen is vrij eentonig, enorm uitgestrekte berkenboombossen (geen idee of dat een woord is) en dat kilometers lang. Af en toe een Siberisch dorpje en op sommige plekken nog stukken sneeuw en ijs. Ter hoogte van het Baikalmeer begint het landschap te veranderen om bij de grens met Mongolië over te gaan in heuvelachtig steppegebied. Het Baikalmeer lag trouwens nog grotendeels dichtgevroren wat me enigszins verbaasde. De trein rijdt zo'n 200 kilometer langs dit meer en dat is best indrukwekkend. Zowel de grootte als het uitzicht. Aan de grens totaal zo'n 6 uur stilgestaan, met alle bureaucratische formaliteiten van dien, maar uiteindelijk toch zonder veel problemen uitgekomen in Mongolië. En nu zijn we dus in UlaanBaatar. Ga de komende dagen de stad een beetje verkennen en kijken of er liefhebbers zijn om voor een paar dagen wat verder het land in te trekken. Sprak een Duitser in het guesthouse (5 euro per nacht) die zei dat een maand in Mongolië eigenlijk te kort is. Ik dacht eigenlijk meer aan een week of twee, maar we zullen zien.

Het is goed om weer in Azië te zijn.

Gegroet - JP